Ostatnio pisałam o tym czym jest zespół, jakie są jego rodzaje, cechy i etapy oraz jakie role oraz modele osobowości w nim występują. Dzisiaj chciałabym się z Wami podzielić wiedzą na temat motywowania zespołu.

Co w ogóle oznacza jakże często wypowiadane słowo „motywacja”? Pochodzi z łacińskiego „movere” (poruszać się), a dokładniej moveo, movi motum (poruszać, wprawiać w ruch), co w dzisiejszym rozumieniu stanowi dla nas poruszyć do działania. Z tym terminem związane są takie pojęcia jak: pilność, gotowość, oddanie, zaangażowanie i nastawienie na pracę.

Motywacja pojawia się wtedy, gdy świadomie lub nieświadomie nasze potrzeby są niezaspokojone. Tutaj kłania się Maslow, który opracował hierarchię potrzeb ludzkich. I tak najniżej, najbardziej podstawowe są potrzeby fizjologiczne, następnie potrzeby bezpieczeństwa, przynależności, szacunku i uznania oraz samorealizacji.

Siła motywacji zależy zatem od tego jak silnie zespół będzie wierzył w to, że zaspokoi swoje potrzeby, a doprowadzić do tego ma odpowiednie działanie i cel. Jeśli potrzeba ta zostanie zaspokojona, w przyszłości pojawi się kolejna itd. Z kolei jeśli nie – jest małe prawdopodobieństwo kolejnego podejmowania działania.

Jak dzielimy motywację? Przede wszystkim na zewnętrzną i wewnętrzną. Ta pierwsza może wzrastać poprzez wynagrodzenie i podnoszenie płac, stwarzanie szans podnoszenia kwalifikacji, nominowanie do awansu, pochwały. Motywacja wewnętrzna natomiast jest silnie związana z poczuciem własnej wartości, kontroli nad swoimi zasobami, satysfakcją z osiągnięć, pracą sama w sobie, swobodą działania, polem do wykorzystania i rozwijania swoich umiejętności i możliwości, interesującą pracą oraz szansą awansu. Bardziej długotrwałą jest oczywiście ta druga, lecz pierwsza jest szalenie ważna, ażeby zdobywać i utrzymywać pracowników.

Zatem jak wynika z powyższego, nieustannie trzeba mieć na uwadze:

a) znaczenie potrzeb,

b) wpływ celu (zespół jest motywowany przez wyznaczanie konkretnych, osiągalnych i uzgodnionych celów),

c) wagę oczekiwań (praca zależy od tego jak duże są szanse na to, że praca przyniesie pożądaną nagrodę),

d) znaczenie różnicy między motywacją zewnętrzną i wewnętrzną.

Poruszone zagadnienia oczywiście nie są wszystkimi przyczynami wzrostu lub obniżania motywacji u pracowników. Zawsze każdego z nich należy rozpatrywać indywidualnie i całościowo. Nierzadko ogromne znaczenie mają sprawy prywatne, od których nie sposób odciąć się grubą kreską, pisząc kolokwialnie. Przykładem tego może być tragiczna sytuacja, taka jak choroba dziecka, lecz także całkiem przyjemna, np. własny ślub. Może to spowodować, że praca staje się mniej absorbującą dziedziną życia i ktoś poświęca jej mniej energii. Dobry menadżer oraz współpracownicy zrozumieją takie aspekty, jednak dadzą jasno do zrozumienia, że taki stan nie może trwać wiecznie. W odkrywaniu i rozbudzaniu motywacji pomocny może się okazać coaching lub inna forma wspierania rozwoju. Najważniejsze znaleźć źródło największej motywacji dla każdego z osobna.

Literatura: Jaśniok M., Całek A., Polok G., Kasperek K., Piłat K., „Zarządzanie zespołem. Motywacja i działanie” – Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice 2011. (Dostępna na http://www.ibuk.pl/)