Pierwotnym przeznaczeniem cytrynianu clomifenu, którego handlowa nazwa to clomid, było leczenie bezpłodności u kobiet. Działanie clomidu polega bowiem na blokowaniu komórek estrogenu w organizmie. Opisy sterydów w internecie wskazują na to, że clomid nie jest sterydem anabolicznym, ale raczej syntetycznym estrogenem. Pomaga na wyrównanie tesotosteronu po kuracji sterydowej. Wyzwala ponadto hormony luteinizujące oraz folikulotropowe, które odpowiadają za produkcję estrogenów.  Kobiety posługują się clomidem na przykład przed zawodami, by ograniczyć nadwyżkę estrogenu w organizmie. W w swojej budowie chemicznej oraz cechach antagonistycznych clomid jest bardzo zbliżony do innego leku – Nolvadexu. Skutki uboczne zażywania cytrynianu clomifenu to ginekomastia, retencja wody w tkance podskórnej, gromadzenie się tłuszczu w okolicach bioder i pośladków. Ponadto zażywając ową substancję mogą występować bóle i zawroty głowy, jak również gwałtowne napady gorąca i ewentualne krótkotrwałe problemy ze wzrokiem.