Historia tego włoskiego parku narodowego sięga dziewiętnastego wieku, kredy to w roku 1856 roku król Piemontu Emanuel II utworzył na tych terenach rewir myśliwski, na którym tylko on miał prawo urządzać polowania. Chciał chronić, już w tamtych czasach koziorożca alpejskiego, któremu groziło wyginięcie (według wierzeń ludowych niektóre części ciała tego zwierzęcia miały magiczną moc), zakaz dotyczył także handlu jakimikolwiek częściami ciała koziorożca. Oficjalnie park powstał w roku 1922 i był pierwszym obszarem chroniącym tereny w pobliżu najwyższego szczytu Alp. Park Gran Paradiso graniczy z francuskim parkiem narodowym Sabaudii. W Gran Paradiso na wysokości 2500 metrów nad poziomem morza leżą płaskowyże z polodowcowymi jeziorami, a woda spływająca z gór na południowym zachodzie tworzą głębokie doliny i wspaniałe wodospady i kaskady. W parku oprócz wspomnianych koziorożców alpejskich ( od populacji koziorożców tutaj występujących wywodzą się wszystkie osobniki tego gatunku występujące w Alpach) żyją także świstaki i kozice.

POWIĄZANE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA