Bardzo nie lubię, kiedy dorośli ludzie lub dzieci określają się wzajemnie psychopatami. Zdarzyło mi się wówczas zapytać te osoby, kim według nich taki psychopata jest. I cóż się okazywało? Pewnie sami się domyślacie 🙂 Poniżej krótka charakterystyka osób z psychopatią.
Psychopaci:
balansują na granicy prawa – częściej niż zabijają, gwałcą i mordują, jak kreują to media; nie istnieją w zasadzie psychopaci specjalizujący się w jednych rodzajach dewiacyjnych zachowań, większość z nich robi wiele rzeczy legalnie, lecz balansuje na granicy prawa; psychopaci to zazwyczaj z pozoru normalne osoby, pracujące jako wykładowcy, prawnicy, chirurdzy
nie dostrzegają oznak zagrożenia życia i zdrowia – nie przejmują się nawet tym, że mogą innych zarazić virusem hiv
potrafią doskonale kłamać i są z tego dumni – wyciągają „słowa z kieszeni płaszcza”; kłamią zawodowo; potrafią jednym tchem wypowiedzieć kilka sprzecznych ze sobą stwierdzeń, ich wypowiedzi są słabo zintegrowane i monitorowane, być może dlatego, bo każda z półkul próbuje przejąć dowodzenie
psychopaci nie respektują ogólnych pisanych i niepisanych zasad życia społecznego, przestrzegają tylko własnych
mają specyficzną mowę ciała – ich gesty ekspresyjne nie są spójne z wypowiedzią i pojawiają się np. w momentach między słowami
często tłumaczą wszystko problemami z dzieciństwa
ich fabuła wypowiedzi jet niekompletna i urywana – psychopaci stosują wiele neologizmów, nierozpoznawalnych w pierwszym kontakcie
niczego się nie boją – urządzenia biomedyczne nie wykazują, że u psychopatów nie występują ośrodki kojarzone z doznawaniem strachu
Ogólnie są różne przyczyny przestępczości: wychowywanie się w rodzinie przemocowej lub zdemoralizowanej, gdzie wartości takie jak np. uczciwość nie są respektowane. Inni z kolei zostają przestępcami, by zaspokoić swoje potrzeby np. materialne, a jeszcze inni popełniają zbrodnię w afekcie lub wybierają przestępczość jako sposób na życie. Przestępczość psychopatów natomiast wynika nie tyle z niesprzyjających warunków społecznych, ile z charakteru, z funkcjonowania z pominięciem zasad i ograniczeń przyjętych w społeczeństwie.
Podobno film „W zakolu rzeki” z Robertem De Niro jest świetnym przykładem do zapoznania się. Jeszcze go nie widziałam. Warto zatem uważać na ludzi przejawiających zestaw cech, które wymieniłam. Więcej ich będzie w drugiej części wpisu:)
