Na pewno zastanawiacie się dlaczego tak dawno nie pisałam. Od pierwszego września mam przyjemność pracować jako pedagog szkolny w Szkole Podstawowej nr 93 we Wrocławiu.Każdy uczeń, nauczyciel i rodzic wie o tym, że jest to moja najwspanialsza praca, w którą wkładam całe swoje serce. We wakacje podpisałam deklarację: ‘już nigdy nie będę marudzić, bo znalazłam pracę marzeń!’ 🙂

Kto kojarzy teren wrocławskiego Nadodrza, gdzie stoi gmach mojej szkoły, ten wie, iż jest to pełna wyzwań dzielnica. Wielu uczniów ze wszystkich trzystu czterech, z którymi działam, doświadczyło w życiu czegoś, o czym nawet nigdy nie powinno słyszeć. Dziś chciałabym napisać Wam jak wygląda zawód pedagoga szkolnego w praktyce, nie w teorii.

ZADANIA OGÓLNOWYCHOWAWCZE

Warto sobie uświadomić, że każde zachowanie ucznia czy całej grupy oraz wszystko, co wiąże się z szeroko pojętym wychowaniem dotyczy pedagoga szkolnego. Co to oznacza? Drzwi do mojego gabinetu nie zamykają się! Przychodzą do mnie uczniowie, ich rodzice/opiekunowie prawni oraz nauczyciele. Niektórzy sami proszą o pomoc, innych zaś wzywam na rozmowę sama. Jestem wzywana kilka lub kilkanaście razy dziennie na interwencje do klas lekcyjnych, gdy zachowanie któregoś z uczniów budzi zastrzeżenia. Co jest najtrudniejsze? Rozmawiać z dzieckiem albo rodzicem, którzy są wrogo nastawieni, niekiedy agresywni i pełni oporu. Moim zadaniem jest zadziałać w taki sposób, by wyciszyć osobę
i podjąć rozmowę, która nie okażę się kłótnią czy wdaniem się, mówiąc potocznie w zwykłą pyskówkę. W tym wszystkim trzeba zachować stoicki spokój, ale też nie można pozwolić sobie ‘wejść na głowę’, więc nie lada wyzwania przede mną stwarza każdy dzień. Odpowiednio należy ważyć słowa i wiedzieć czy w tym momencie drugiej osobie udzielić rady, pocieszenia kopa do przodu czy zimnego prysznica.

Co miesiąc dokonuję pisemnie zestawienia frekwencji wszystkich uczniów. Na bieżąco zaś monitoruję realizację obowiązku szkolnego przez uczniów i jestem odpowiedzialna za podejmowanie działań zaradczych mających na celu zmianę stosunku dziecka i nie rzadko rodzica do tego tematu

PROFILAKTYKA WYCHOWAWCZA…

jest zapobieganiem niedostosowaniu społecznemu; polega na wzmacnianiu czynników wspierających oraz niwelowaniu czynników ryzyka. Opiera się przede wszystkim na skutecznej diagnozie wszystkich uczniów oraz poszczególnych klas, grup i wyprowadzeniu z niej prognozy zagrożeń mogących czyhać na naszych podopiecznych, np. alkoholizmu.

Jestem pedagogiem, który prowadzi zajęcia z uczniami traktujące o przemocy, integracji, realizacji celów, autoprezentacji, dzieleniu zadań na etapy, wiary we własny sukces i możliwości etc. Uczniowie je uwielbiają, bo polegają nie na moich wykładach, lecz organizowaniu warsztatów i praktycznych ćwiczeń na żywych przykładach. Zajęcia te są profilaktyczne, jak i stricte wychowawcze, bo te pojęcia zazębiają się.

INDYWIDUALNA OPIEKA PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA

Udzielanie każdemu uczniowi, który tego wymaga wsparcia. Niezależnie od przyczyn oraz zważania czy uczeń zachowuje się odpowiednio czy daje czadu na większości zajęć. Jakie mogą być zatem okoliczności, w których odbywa się rozmowa ze mną?

Sprawianie problemów wychowawczych (np. agresja słowna i fizyczna), sytuacja rodzinna (przemoc, alkoholizm, inne uzależnienia, śmierć jednego z rodziców, odebranie dziecka rodzinie niewydolnej wychowawczo), trudności oraz konflikty z rówieśnikami, niepowodzenia szkolne oraz tak naprawdę wszystko, co niepokoi nas albo samego młodego człowieka. Każdego dnia prowadzę takich rozmów dot. wsparcia kilka lub kilkanaście. Niekiedy odbywają się w małych grupkach, np. gdy trzy osoby mają ze sobą konflikt.

POMOC MATERIALNA

Do moich zadań należy również przyjmowanie wniosków o dofinansowanie na podręczniki (wyprawkę szkolną). Potrzebuję zatem wiedzieć co gdzie się wpisuje, obliczać wszelkiego typu świadczenia etc. Nie to jest jeszcze najgorsze, tylko wypłacanie wyprawek, a także szkolnych stypendiów, robienie wielu zestawień, jak i sprawdzanie faktur pod względem merytorycznym. Śmiałam się ostatnio, że będę prosić tylko o faktury w formacie A4, bo opisując jedną z nich, potrzebuję postawić 5 pieczątek i złożyć kilka podpisów oraz dat. Rodzice składają także u mnie wnioski zasiłki w sytuacjach losowych. Duża odpowiedzialność.

Zajmuję się także wszelkiego rodzaju pomocą rodzinom w trudnej sytuacji materialnej – od współpracy z MOPS-em, Caritasem, poprzez Szlachetną Paczką i dożywianie w stołówce, aż do rozdzielania zaproszeń na Mikołajki.

WSPÓŁPRACA Z INSTYTUCJAMI i osobami

Z jakimi placówkami i osobami dokładnie jestem w stałym kontakcie?

wszyscy nauczyciele oraz pracownicy niepedagogiczni,
Rada Rodziców,
Sąd Rejonowy, Wydział Rodzinny i Nieletnich
Policja, a szczególnie Ogniwo ds. Nieletnich i Patologii
Kuratorzy sądowi i społeczni
Urząd Miejski
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej
Zespól Interdyscyplinarny
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci
Świetlice środowiskowe
Oraz wszystkie placówki udzielające wsparcia podopiecznym i ich rodzinom

PROWADZENIE DOKUMENTACJI:

Dziennik pedagoga szkolnego
Dziennik zajęć KN – mam dwie godziny tygodniowo na świetlicy szkolnej
Protokoły spotkań z rodzicami
Kontrakty zawarte z uczniami
Notatki służbowe
Ewidencja uczniów objętych różnymi formami wsparcia w szkole

Poza tym roczny plan pracy, sprawozdania, tabele, opisy etc., czyli papierologia pełną parą! W swoim gabinecie mam ponad 20 segregatorów, które na bieżąco uzupełniam. Choć niekiedy kręcę nosem, gdy trzeba znów coś pisać, przyznam jednak, że bardzo porządkuje to moją pracę i łatwiej ją wówczas ogarnąć 🙂

Oczywiście nie jestem w stanie napisać Wam tego, co robię. A kocham to przeogromnie! W ciągu kilku zaledwie miesięcy, zdążyłam rozdać dzieciom, ich opiekunom oraz szkolnej kadrze kilka tysięcy cytatów motywacyjnych, mających na celu inspirowanie i skłonienie do refleksji. Za misję życiową obrałam sobie: żyć w taki sposób, by zachęcić innych do pracy nad sobą.